Canakkale – Turkije

Canakkale is een prachtige stad in Turkije, vlak bij Troje, beroemd van ” het paard van Troje”.

Vorig jaar leerden wij het Çanakkale Quartet kennen in Veli Iž. Wij speelden daar samen met het Iž International Chamber orkest. De vriendschap en samenwerking was meteen geboren.
Daar groeide de droom om naar Canakkale te komen om de Argentijnse- , Turkse tangomuziek én mijn eigen composities te spelen.

Het tournee kwam en op 3 en 4 juli speelden we samen met hun, de sterren van de muziekhemel en was onze samenwerking definitief.

Het Troya Ensemble was geboren:
Turkse en Argentijnse tangomuziek, eigen composities , en uitstapjes naar klassieke muziek.

Ik hoop dat we de komende jaren samen mogen touren en ook elders de mensen verblijden met deze prachtige muziek.
Samenwerking met musici over de wereld is het mooiste wat er is,  zeker als er vriendschap groeit.
In deze tijd van onrust en verdeeldheid geeft muziek lucht en warmte aan donkere tijden.

Wij zijn ook dankbaar met de ondersteuning vanuit de Nederlandse Ambassade/ consulaat om dit mogelijk te maken. Onze consul was aanwezig bij het 2e openlucht concert in Kepiz en heeftook gesproken voor het publiek.

Veli Iz

Ook dit jaar speelden wij weer , inmiddels voor de 5e keer, op het prachtige eiland Iž, nabij Zadar, Kroatië.
Voor de bewoners van het eiland, de bezoekers en voor ons is dit een geweldig muzikaal feest:

Professionele ( en semi prof) musici  uit 4 landen spelen samen hier en scheppen nieuwe muzikale  mogelijkheden …
Oa met onze stervioliste collega Emmy Storms, maar ook opera zangeres Marta Babić met het Troya Ensemble en vele andere bijzondere musici.

Maar ook met de dichters Zvonimir Sutlovik,  Ana Timinic e.a.

Bij het bezoeken van een naburig eiland, moest de electrische piano aan boord mee:)

Morvan St Prix en Glux- en – Glenne

De zomer werd afgesloten met een klein tournee naar de Morvan.

Samen met Emmy Storms en Kees Scholten speelden wij daar de voorstelling: ” le courage de partir”,
de Franse variant van “de Moed om te vertrekken”.

Voor de 2e keer reden we weer diep de Morvan in. Met dank aan alle organisatie  en onderdak van Maria Wüst, hadden we heerlijke  5 dagen daar.
Speelden ook hier weer de sterren uit de Morvan hemel, genoten van de Braconnier en de mensen die in grote getale weer kwamen luisteren.

De stilte van de Morvan deed ook goed, om bij te komen van een heerlijke zomer met prachtige optredens op schitterende locaties.

Tot onze vreugde gaan wij, met Trio Tangata, eind juni een bijzonder project starten:
Wij vertrekken naar Çanakkale om op te treden op 3 en 4 juli,  . Een week gaan we  samen repeteren en 2 concerten spelen met het Çanakkale quartet Eşliğinde.

Het Çanakkale quartet Eşliğinde bestaat uit:

– Eda Delikçi viool
– Barış Karabulut viool
– Cansu Yılmaz Akış altviool
– Ulaş Çabuk cello

Deze geweldige musici, allen docent aan het conservatorium “Çanakkale Onsekiz Mart University,
The Faculty of Music and Performing Arts, hebben wij vorig jaar al ontmoet tijdens het festival op het eiland Iž in Kroatië.

Copier & Markerink: “La Voz y las Manos”

Copier & Markerink is een nieuw muzikaal duo dat de Argentijnse tango tot leven brengt met expressie, vakmanschap en gevoel. Vanuit dit genre maken zij uitstapjes naar andere talen en muziekstijlen.

De stem leidt, de handen volgen – samen vormen zij een muzikaal hart. Altijd met emotie, altijd met zeggingskracht.

In een tijd waarin de wereld vaak hard en onzeker aanvoelt, kiezen zangeres Claudia Copier en pianiste Margreet Markerink voor klanken die durven te vertragen en te raken.

La voz y las manos is een tweestemmige reis door de Argentijnse ziel – met ritmes die stampen, verhalen die raken, melodieën die troosten. Soms rauw en ritmisch, soms traag en weemoedig – maar altijd geladen met gevoel. Ze zingen& spelen  over liefde, verlies, verlangen en herinnering. Van de straten van Buenos Aires tot de stilte tussen twee mensen.

Hun missie is helder en oprecht: muziek maken die mensen raakt. Want waar oorlog en onverschilligheid de boventoon voeren, laat muziek zich horen als een fluistering van hoop, warmte en menselijkheid.