Tango is ongekend populair in de lage landen. En dat niet louter en alleen dankzij het Maxima-effect, hoewel dat natuurlijk wel enorm heeft geholpen. La Cadema, het tangotijdschrift voor België en Nederland, heeft de Choclo-competitie georganiseerd, als compositiewedstrijd voor nieuwe tangodansmuziek. De eerste Choclo is gewonnen door Margreet Markerink.
Een citaat uit het juryrapport:
Prettige en zeer dansbare muziek met een originele klank. Hoewel de traditionele tango nooit ver weg is, biedt ze in ieder nummer een eigen, verrassend en nieuw geluid.”
Tijdens de pauze van de Nacht van de Passie, is er even gelegenheid voor een kort interview.

Wanneer en waarom heb jij gekozen voor de tango?
Die keuze was een proces, geen moment. Ik ben als zovelen begonnen met pianolessen toen ik 8 jaar was. Toen ik definitief wist dat ik met muziek verder wilde gaan, heb ik een opleiding Muziektherapie gevolgd in Nijmegen. Na een periode van reizen door India en Nepal ben ik gaan studeren aan het Hilversums Conservatorium, klassiek piano. Ik heb toen heel veel Spaanse muziek gespeeld en ook Hongaarse, dat vond ik prachtig. Daarna ben ik op uitnodiging van Carel Kraayenhof begonnen aan een studie Argentijnse tango aan het Rotterdams Conservatorium. Carel zei ‘dat is wel wat voor jou’. En dat is ook zo. Voor mij komen in tango alle muzikale aspecten zo mooi samen, de ritmes en tempi, ik ben er verliefd op geworden. Misschien zat het al veel eerder in me. Als kind heb ik turnles gehad; in die tijd luisterde ik heel veel naar Chopin, eindeloos luisteren, dansend door de kamer op ballades van Chopin. Mijn vader was turnleraar, en een tijdlang had ik een baantje als muzikaal begeleider bij de ritmische muziek, ook voor turners op Papendal. Dikwijls met ritmes van Chopin (red: en ze ratelt moeiteloos het Chopin ritme ratatata-tatata-etc.). Dat heeft misschien ook wel een basis gelegd. De Argentijnse tango heeft ook wel verwantschap met de klassieke Europese muziek; in de Argentijnse cultuur zitten veel invloeden van Europese emigranten. De tango is waarschijnlijk daarom ook heel herkenbaar voor veel Europeanen. De liefde voor tango gold aanvankelijk voor de moderne tango, zoals Piazolla. Pas later ben ik de oude tango dansmuziek gaan ontdekken.

De Choclo-wedstrijd is bedoeld voor het stimuleren van nieuwe tangodansmuziek. Hoe past die vernieuwing in jouw ontwikkeling?
De gesprekken met Carel Kraayenhof over tango-interpretatie hebben veel invloed gehad op mijn ontwikkeling als tangopianist en ”“componist. Toen ik voor het eerste Astor Piazzolla’s tango nuevo hoorde, was ik diep onder de indruk. Pas later ben ik in aanraking gekomen met de danssalonmuziek. Het duurde een tijdje voordat ik ook dat waardeerde. Piazolla introduceerde in de jaren ‘50 als eerste jazzinvloeden in de tango, bracht een jazz-gitaar in zijn composities en arrangementen. Dat wekte ontzettend veel tegenstand van de Argentijnen, die hun nationale erfgoed onteert voelden. Piazolla was daarover zo onthutst of depressief dat hij zelf zijn partituren verbrandde. Christiaan van Hemert heeft een aantal jaren geleden op zich genomen de originele muziek van Piazzolla weer terug te brengen, door de muziek aan de hand van oude platen weer in partituur te schrijven. Met ons orkest Tango Dorado brengen we dat nu weer ten gehore, mét een jazz gitarist in ons ensemble. Naast Tango Dorado heb ik met Jaqueline Edeling en Maaike Wierda veel plezier in ons Trio Tangata. In feite pak ik hiermee weer de draad op van de tijd op het Rotterdams Conservatorium, toen we ook een trio hadden in deze bezetting met bandonéon, contrabas en piano. We speelden toen voornamelijk muziek van mijzelf, dat was geen dansmuziek. Ik ben erg blij dat de jury van de Choclo-competitie mijn huidige tango-nuevo benadering ook omschrijft als ‘zeer dansbaar’.

Wat gaat deze prijs met jouw leven doen?
In eerste plaats is het heerlijk als je merkt dat de muziek die je zelf schrijft wordt gewaardeerd in de tangowereld. Er zal een versnelling komen. Christiaan van Hemert gaat mijn winnende composities arrangeren voor Tango Dorado uitvoering. Onderdeel van de prijs is dat we deze composities in een professionele studio op CD mogen zetten. Mijn droom is dat we over enige tijd worden uitgenodigd om op te treden in Argentinië, zowel met Tango Dorado als met Trio Tangata.

Jan Klupper

Ulia Robinson uit Minnesota, een professor in de architectuur met een grote passie voor tangodansen, was toevallig in Nederland aanwezig bij de Chocloprijsuitreiking in 2008. Zij nam mijn vijf composities mee naar Amerika en draaide daar de muziek, en vooral mijn walsje Te quiero helemaal grijs. Vervolgens kreeg ik een mail van haar waarin zij vroeg of ik het zag zitten om in Minnesota op een tangofestival op te treden. ‘‘Wát? Amerika? Joehoe!’

‘Here in Minneapolis you can ‘t throw a rock out of the window without hitting a musician’

Lees hier haar enthousiaste verhaal over de tangogemeenschap aldaar.

Margreet Markerink is de winnares van de Choclo, de nationale compositiewedstrijd voor nieuwe tangodansmuziek. Bij het uitkomen van het zomernummer van La Cadena, begin juni 2008, zijn de winnende nummers voor iedereen beschikbaar. Uiteraard wilden wij meer weten over de componiste van de fantastische nieuwe muziek.

Klik hier om het hele interview in La Cadena te lezen.